تیمار یک (شاهد)، تیمار ۲ ( جیره حاوی ۲/۴ درصد تانن)، تیمار ۳ (جیره حاوی ۲/۴ درصد تانن و ۳۰ میلی گرم PEG)، تیمار ۴ (جیره حاوی ۲/۴ درصد تانن و ۲/۰ درصد متیونین) و تیمار ۵ (جیره حاوی ۲/۴ درصد تانن و ۴/۰ درصد متیونین); L* (روشنایی); a* (قرمزی); b* )زردی); h (ارتفاع تابش نور); c (زاویه تابش نور) SEM خطای استاندارد میانگینها; در هرردیف اعداد دارای حروف غیر مشابه از نظر آماری اختلاف معنیداری دارند (۰۵/۰>p). ۳-۸-۲-۴ رنگ سنجی بافت راسته و فیله کمر میانگین شاخص رنگ سنجی بافت راسته و فیله کمری برههای تغذیه شده با جیرههای آزمایشی در جدول ۲۲-۴ نشان داده شده است. شاخصه L* (روشنایی) برای بافت راسته و فیله کمری دارای اثر معنیداری نسبت به تیمار شاهد بود (۰۵/۰>p). به طوری که بالاترین مقدار مربوط به تیمار دریافت کننده ۲/۴ درصد تانن و ۲/۰ درصد متیونین و کمترین مقدار مربوط به تیمار دریافت کننده ۲/۴ درصد تانن و پلیاتیلنگلیکول بود. برای سامانههای a*، b*، c* و h* هیچ تفاوت معنیداری بین تیمار شاهد و سایر تیمارهای آزمایشی مشاهده نشد. مهمترین ترکیباتی که موجب ظهور رنگ در گوشت میشوند رنگدانههای هستند که برخی طول موجهای نور را جذب کرده، سایر نورها را منعکس میکنند. ساختمان و بافت عضلات نیز بر میزان جذب و انعکاس نور تاثیر دارند. رنگدانههای گوشت شامل پروتئینهای هموگلوبین یا رنگدانه خون، میوگلوبین یا رنگدانه عضلات (۹۰-۸۰ درصد رنگ گوشت) و آنزیمهای کاتالاز و سیتوکروم (تاثیر جزئی بر رنگ گوشت دارند) هستند (دباغ مقدم، ۱۳۷۸). با افزایش وزن و نزدیک شدن به مرحله بلوغ جسمی نرخ افزایش وزن کاهش پیدا میکند و راندمان بیولوژیک را تحت تاثیر قرار میدهد و به دنبال آن رنگ گوشت تیرهتر میشود (سانتوس سیلوا [۱۶۸]و همکاران، ۲۰۰۲). با توجه به اینکه تا کنون مطالعهای بر روی تاثیر تانن و متیونین به جیره برههای پرواری بر شاخصهای رنگ بافت شکمبه و راسته و راسته و فیله کمری وجود ندارد جمع بندی دراین رابطه نیاز به پژوهشهای دیگری دارد. همچنین سازو کاری که در تائید و یا رد یافتههای آزمایش حاضر ارائه گردیده باشد وجود ندارد. جدول ۲۳-۴ میانگین شاخصهای رنگ سنجی بافت راسته و فیله کمر برههای تغذیه شده با جیرههای آزمایشی
دانلود متن کامل پایان نامه در سایت jemo.ir موجود است
